تأثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری ورزشکاران دختر تکواندوکار و شمشیرباز

امروزه تمرینات پلایومتریک به­عنوان شیوه‌ای مؤثر که در پی تقویت عملکردهای سرعتی و انفجاری ورزشکاران است، مورد توجه مربیان قرار گرفته است. لذا هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ تأثیر شش هفته تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری اندام تحتانی تکواندوکاران و شمشیربازان می­باشد. جامعۀ آماری این پژوهش نیمه‌تجربی، تکواندوکاران و شمشیربازان دختر شهر تبریز در سال 1392 هستند که از بین آنان 7 تکواندوکار و 7 شمشیرباز به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی قرار گرفتند. نمونۀ هر دو گروه به مدت شش هفته (سه جلسه در هفته) به انجام تمرینات منتخب پلایومتریک پرداختند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف برای نرمال بودن داده‌ها و از آزمون تحلیل واریانس دوطرفۀ هم­بسته برای آزمون فرضیه‌ها استفاده شد. نتایج آماری نشان داد که تمرینات پلایومتریک به­طور معناداری باعث افزایش توان انفجاری اندام تحتانی آزمودنی‌ها می­شود، اما اثر گروه (رشتۀ ورزشی) معنادار نبوده است. بررسی تفاوت بین تکواندوکاران و شمشیربازان در تأثیر تمرینات پلایومتریک بر توان بی‌هوازی اندام تحتانی معنادار نیست. نتیجه گرفته می­شود که تمرینات پلایومتریک به­عنوان یک روش تمرینی کم‌هزینه، انجام‌پذیر و ثمربخش در کنار سایر روش‌های تمرینی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.